Dumadaloy ang panaginip na walang humpay. Pagkabata nagsimula at hindi humuhupa. Parang nakakulong sa di mawaring pagkakasadlak. Buhay ng pangamba kung iisipin ng iba.
Taon ang lumipas, rehas ay nawala, ngunit ang kulungan ay hindi nabitak. Isipin mang nais kung anong magagawa, upang pangarap malasap ng buo at may saya
Sinong magwawari ng ganitong pagiisip, kundi ang mga taong hindi pangarap ay munti. Mababago ang mundo kung lahat ay may rehas na di mawawala sa daluyot ng luha at panaginip na gising na hindi pa narating ng taong bumabangon sa pagkakahiga.
Thursday, October 23, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment